Yeniden Dağıtım Politikaları ve Siyasi Güç Paylaşımı: Kurumsal Kontrol ve Dengelerin Rolü

Date:

Yeniden Dağıtım Politikaları ve Siyasi Güç Paylaşımı: Kurumsal Kontrol ve Dengelerin Rolü[1]

Konstantinos Matakos[2] & Dimitrios Xefteris[3]

Geniş Özet:

Bu politika makalesi Türkiye’de kurumsal denge-fren mekanizmaları ile siyasal iktidar paylaşımı arasındaki dengeyi tartışır. Ekonomik şartlarla siyasal sonuçları bağlayarak demokratikleşme sürecinin doğasını belirleyen kurumsal  kısıtlamaların kilit rolüne ışık tutulacaktır. Sonuç olarak, seçimsel  ve siyasal iktidar paylaşımını garantileyen kurumsal denge-fren mekanizmalarının önemini  belgelenecek. Analitik çerçevemizi  durum çalışması olarak Türkiye’ye uyguladık. Türkiye demokratik ve kurumsal konsolidasyon sürecinde dönüm noktasındadır, düşüncemiz odur ki süregelen iktidar mücadelesinin sonuçlarını kestirmek için daha çok erken. Sonuç olarak, bu sürecin muhtemel yararlanıcılarını tanımlamak zordur. Belki, muhalefet insanların taleplerini tutarlı bir çerçeve içerisinde sağlamlaştırmayı  ve AKP tarafından temsil edilen muhafazakar çoğunluk (hala çok güçlü olan) ile yaşam biçimi hususunda  yeni anayasa süreci  göz önünde tutularak müzakere etmeyi başaracak.Belki  farklı kimliklerin (etnik ya da sosyal)  hukukun üstünlüğü çerçevesinde saygı duyulduğu ve tolere edildiği  ve çoğunluğun azınlığa kendi yaşam biçimini dayatmadığı AKP’nin daha çoğulcu ve hoşgörülü oylamaya dayalı demokrasi versiyonu ve devlet otoritesi ( AKP tarafından devam ettirilen 1970 ve 1980 askeri müdahalelerin kalıntıları)  hukukun egemenliği ve denge-fren mekanizmalarına maruz kalacak.  Böyle bir süreç Türk demokrasisi ve toplumu için muazzam bir kazanım ve ileri demokrasiye doğru adılmış bir adım olabilir (Erdoğan’ın görev süresi boyunca Türkiye’de gerçekleşmekten çok uzak olan iddialarına rağmen).

Not: Bu çalışmanın tamamını İngilizce olarak aşağıdaki adreste okuyabilirsiniz: 

Redistributive Politics and Political Power-sharing: The Role of Institutional Checks and Balances by Kostas Matakos & Dimitrios Xefteris


[1]Bu makale “Exploiting the ‘Bare Necessities’: Unemployment, Redistribution and Party-system Fragmentation.” başlıklı makalenin kısa ve teknik olmayan bir özetidir.
[2] Eş yazar: Misafir Yardımcı Doçent, Rochester Üniversitesi, W. Allen Wallis Siyaset Ekonomisi Enstitüsü; elektronik posta adresi: Kostas_Matakos@post.harvard.edu
[3] Kıbrıs Üniversitesi, Ekonomi Bölümü
[4] Seçmen Parçalanması, literatürde aynı zamanda parti sistemi parçalanması olarak bilinir, modifiye edilmiş bir Herfindahl-Hirchman endeksi uygulaması olup, piyasa gücünün yoğunluğuna benzer şekilde, seçmen gücünün  siyasi partiler arasında saçılmasını ölçer (ya da oy oranlarının dağılması).

 

CEVAP VER

Lütfen yorumunuzu giriniz!
Lütfen isminizi buraya giriniz

spot_img

Share post:

Subscribe

Popular

More like this
Related

Türkiye’de Yükselen Finans Kapitalizminin Yorumu

Türkiye, gelişen piyasası ile en iyi pazarlardan birisi olarak...

Türkiye-AB Arasında Dış Ticaretin Teknolojik Yapısı

Türkiye-AB Arasında Dış Ticaretin Teknolojik Yapısı Giriş Türkiye 1980’li yılların...

Uygarlıkların Sınırları: 21. Yüzyılda Türkiye ve Hindistan

Dünyanın iki çok kültürlü ulusu, Türkiye ve Hindistan, ilk...

Meksika ve Türkiye: Güçlü Kuzey Komşularıyla Jeopolitik Durumlarındaki Beklenmedik Benzerlikler

Meksika ve Türkiye: Güçlü Kuzey Komşularıyla Jeopolitik Durumlarındaki Beklenmedik...