Yeniden Dağıtım Politikaları ve Siyasi Güç Paylaşımı: Kurumsal Kontrol ve Dengelerin Rolü[1]
Konstantinos Matakos[2] & Dimitrios Xefteris[3]
Geniş Özet:
Bu politika makalesi Türkiye’de kurumsal denge-fren mekanizmaları ile siyasal iktidar paylaşımı arasındaki dengeyi tartışır. Ekonomik şartlarla siyasal sonuçları bağlayarak demokratikleşme sürecinin doğasını belirleyen kurumsal kısıtlamaların kilit rolüne ışık tutulacaktır. Sonuç olarak, seçimsel ve siyasal iktidar paylaşımını garantileyen kurumsal denge-fren mekanizmalarının önemini belgelenecek. Analitik çerçevemizi durum çalışması olarak Türkiye’ye uyguladık. Türkiye demokratik ve kurumsal konsolidasyon sürecinde dönüm noktasındadır, düşüncemiz odur ki süregelen iktidar mücadelesinin sonuçlarını kestirmek için daha çok erken. Sonuç olarak, bu sürecin muhtemel yararlanıcılarını tanımlamak zordur. Belki, muhalefet insanların taleplerini tutarlı bir çerçeve içerisinde sağlamlaştırmayı ve AKP tarafından temsil edilen muhafazakar çoğunluk (hala çok güçlü olan) ile yaşam biçimi hususunda yeni anayasa süreci göz önünde tutularak müzakere etmeyi başaracak.Belki farklı kimliklerin (etnik ya da sosyal) hukukun üstünlüğü çerçevesinde saygı duyulduğu ve tolere edildiği ve çoğunluğun azınlığa kendi yaşam biçimini dayatmadığı AKP’nin daha çoğulcu ve hoşgörülü oylamaya dayalı demokrasi versiyonu ve devlet otoritesi ( AKP tarafından devam ettirilen 1970 ve 1980 askeri müdahalelerin kalıntıları) hukukun egemenliği ve denge-fren mekanizmalarına maruz kalacak. Böyle bir süreç Türk demokrasisi ve toplumu için muazzam bir kazanım ve ileri demokrasiye doğru adılmış bir adım olabilir (Erdoğan’ın görev süresi boyunca Türkiye’de gerçekleşmekten çok uzak olan iddialarına rağmen).
Not: Bu çalışmanın tamamını İngilizce olarak aşağıdaki adreste okuyabilirsiniz: